Kunlarning birida bir gala tovuq tulkining ustidan ayiqqa arz qilib boribdi. – Taqsir, tulkining dastidan kun ko‘rolmayapmiz. U hech kimdan tap tormaydi. Hatto sizning ham yuz xotiringizni qilib, bir og‘iz so‘ramay, tovuqlarni qirgani-qirgan. – Voy, yaramas-ey, – debdi ayiq g‘azablanib. – Men u muttahamning ta‘zirini beraman. U darrov tulkini chaqirtirib kelibdi. – Men sizning biqiningiz …
Qadim zamonda bir podsho o‘tgan ekan. Bir kuni u ovga chiqibdi. Yo‘lda chanqab, tashnaligini qondirish uchun bir bog‘ga qarab yuribdi. Eshik oldiga kelib otdan tushmasdanoq: – Kim bor?– deb baqiribdi. Ichkaridan bir chol chiqibdi. Shohona libosdagi odamni ko‘rib salom beribdi. Ammo podsho uning salomiga alik olmasdan: – Chanqov bosdiga biror narsa topiladimi? – deb so‘rabdi. …
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, O‘ktam degan bir kambag‘al dehqon bor ekan. Bir parcha non topsam, deb erta-yu kech ishlar ekan, bo‘sh qolsa qani endi davlat topib olsam-u, boyib ketsam, deb hayol surar ekan. Kunlardan bir kun O‘ktam, daraxt tagiga o‘tirib: “Olloh menga bir kuch bersa-yu, qo‘limni nimaga ursam, o‘sha narsa tillaga aylanib qolaversa, …
Bir bor ekan, bir yo’q ekan, barg bilan kesak bo’lgan ekan. Ular qalin do’st bo’lishib, bir-biridan ajralmaslikka, og’ir kunlarda bir-birlariga yordam berishga va’ dalashishibdi. Ular ahil yashay boshlabdilar. Kunlardan bir kun qattiq shamol turibdi. Shamolning g’uvullashidan qo ‘rqib ketgan barg kesakka nolish qilib yig’labdi. Shunda kesak: – Hech narsadan qo ‘rqma, men seni bu balodan …
Qadim zamonlarda Baliqko‘l tomonlarda bir Jin bo‘lgan ekan. Kunlarning birida uning xojasi olamdan o‘tib, Jin ozodlikka chiqibdi. U hech qachon mustaqil, ozod yashab ko‘rmagan ekan. Endi nima qilsam ekan, yo o‘zimga boshqa xo‘jayin topsammikan, deb ketayotib dalada mehnat qilayotgan dehqonga duch kelibdi. U terlab-pishib yer chopayotgan ekan. Jinning dehqonga rahmi kelib: – Odamlarga qiyin ekan-a, …